Godziny pracy
 

Kiedy spotykamy się z uczniami?

Zwykle wtedy, gdy:

• są zestresowani,

• potrzebują wsparcia emocjonalnego,

• chcą z kimś porozmawiać,

• mają trudności w nauce, w kontaktach z innymi ludźmi,

• oni sami lub inne osoby społeczności szkolnej nie przestrzegają ustalonych zasad,

• mają problemy emocjonalne i osobowościowe: lękliwość, nieśmiałość, nadpobudliwość, zahamowania, napady gniewu, trudności z wyrażaniem swoich emocji, niską samoocenę,

• niewłaściwie się zachowują: alienują się, lekceważą polecenia, obowiązujące normy, często wchodzą w konflikty, są agresywni, itp.,

• kieruje ich do nas wychowawca,

• chcą podzielić się swoimi sukcesami – tymi szkolnymi i „życiowymi”.

   

Bezpłatna linia wsparcia dla osób po stracie bliskich Fundacji „Nagle Sami”

800 108 108

Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci

800 100 100

To bezpłatna i anonimowa pomoc telefoniczna i online dla rodziców i nauczycieli, którzy potrzebują wsparcia i informacji w zakresie przeciwdziałania i pomocy psychologicznej dzieciom przeżywającym kłopoty i trudności takie jak:
• agresja i przemoc w szkole,
• cybeprzemoc i zagrożenia związane z nowymi technologiami,
• wykorzystanie seksualne,
• kontakt z substancjami psychoaktywnymi,
• depresja i obniżony nastrój,
• myśli samobójcze,
• zaburzenia odżywiania.

Antydepresyjny Telefon Zaufania

22 484 88 01

Psycholog: poniedziałek i wtorek: 15.00 – 20.00
Seksuolog: środa 15.00 – 20.00

Pamiętaj, że depresja jest chorobą, którą się leczy, i z którą można żyć.

Telefon Zaufania Młodych

22 484 88 04

Czynny od poniedziałku do piątku w godzinach 13.00-20.00

Numer skierowany jest głównie do:

• dzieci

• młodzieży

• młodych dorosłych (do 25 r.ż.)
  Jeśli:

• masz kłopoty w szkole, w domu, jesteś młodym dorosłym i masz problemy w pracy, w relacjach z ludźmi lub po prostu potrzebujesz porozmawiać

• czujesz, że dzieje się z Tobą coś niepokojącego lub nie radzisz sobie z codziennością

• podejrzewasz, że masz depresję

• masz opory przed pójściem do specjalisty

• obawiasz się reakcji otoczenia na wiadomość, że chodzisz do psychologa, leczysz się u psychiatry

• podejrzewasz, że na depresję choruje ktoś z Twoich bliskich, przyjaciół i chcesz wiedzieć, jak możesz mu pomóc

   

Ogólnopolski telefon dla ofiar przemocy w rodzinie

800 120 002

Telefon zaufania dla Dzieci i Młodzieży

116 111

7 dni w tygodniu, w godzinach 12:00 - 2:00, można także zarejestrować się na stronie https://116111.pl oraz napisać wiadomość e-mail.

NA JAKI TEMAT MOŻNA POROZMAIAĆ LUB NAPISAĆ?

• Skontaktuj się w chwili, gdy potrzebujesz wsparcia i rozmowy o tym, co jest dla Ciebie ważne lub sprawia Ci kłopot;

• możesz porozmawiać o przyjaźni, miłości, kontaktach z rodzicami, czy problemach w szkole;

• czujesz złość, smutek, zniechęcenie, żal – podziel się tym, co właśnie przeżywasz;

• dojrzewasz i masz związane z tym pytania;

• doświadczasz przemocy lub jesteś w niebezpiecznej sytuacji;

• jest jakiś inny problem, którym chcesz się podzielić.

Konsultanci 116 111 czekają na Twój telefon!
Nie będą Cię oceniać ani pouczać. Wysłuchają Twojego problemu i razem z Tobą zastanowią się nad najlepszym jego rozwiązaniem.

Czym jest kryzys psychiczny?

Kryzys psychiczny to moment, kiedy czujesz, że problemy Cię przerastają, czujesz, że więcej już nie udźwigniesz. Jego powodem może być także śmierć bliskiej osoby, wiadomość o chorobie, ale także życie w ciągłym stresie. Przedłużanie się takiego stanu może prowadzić do depresji. Czasem załamaniu nerwowemu towarzyszą myśli samobójcze. W takiej sytuacji warto zasięgnąć porady specjalisty.

NIE CZEKAJ! DAJ SOBIE POMÓC!

24 GODZINY NA DOBĘ, 7 DNI W TYGODNIU.

KIEDY DZWONIĆ NA NUMER 800 70 2222?

* czujesz się stale przygnębiony,
* nie dajesz sobie rady z codziennością,
* przeżywasz kryzys emocjonalny,
* znajdujesz się w sytuacji „bez wyjścia”,
* nie radzisz sobie ze stresem,
* nie chce Ci się żyć,
* jesteś ofiarą przemocy,
* zamartwiasz się o swój stan zdrowia,
* myślisz, że „jest coś z Tobą nie tak”,
* nie możesz pogodzić się ze stratą bliskiej osoby.

NIE JESTEŚ SAM! NIE ZWLEKAJ! ZGŁOŚ SIĘ PO POMOC!

Pomoc poza szkołą

Zespół Poradni Psychologiczno-Pedagogicznych
Publiczna Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna Południe

ul. Łukasińskiego 40, 42-200 Częstochowa
tel. kom. 533 300 966, 533 300 136
E-mail: pppp1@edukacja.czestochowa.pl

Częstochowskie Centrum Interwencji Kryzysowej

ul. Rejtana 7B, 42-200 Częstochowa
Telefon:34 366-31-21
E-mail: biuro@cztps.eu

Czynne: całą dobę

Linia wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego

800 70 2222

Linki do stron poruszających temat przemocy, webinaria, publikacje

Linki:

• Standardy ochrony dzieci

• Feniks - Fundacja na rzecz przeciwdziałania przemocy

• Fundacja A.R.T - przeciw przemocy

• Miejsca wsparcia dla osób doświadczających przemocy

• Fundacja - Efekt Motyla

• Webinar 1: "Przeciwdziałanie przemocy domowej"

• Webinar 2: "Przeciwdziałanie przemocy domowej"

• OTI - bezpłatne webinary

• Papageno Team - Duszpasterstwo i strefa wsparcia

• Polskie Towarzystwo Suicydologiczne

• Szkolenia dla Nauczycieli m.in dotyczące tematyki przemocy

• Standardy ochrony małoletnich przed krzywdzeniem. Wyzwania i trudności

Publikacje

• Przemoc w rodzinie. Zapobieganie w świetle przepisów prawa

• Zapobieganie przemocy rówieśniczej

• Przeciwdziałanie przemocy w rodzinie

• Profilaktyka przemocy, zasady prowadzenia oddziaływań uprzedzających wystąpienie zjawiska przemocy

• Mechanizmy psychologiczne występujące w relacji ofiara–sprawca przemocy (PDF)

Przeciwdziałanie przemocy

Przemoc wobec dzieci to stosowanie kar cielesnych, zadawanie cierpień psychicznych i inne formy poniżania dziecka. Sprawcami przemocy wobec dzieci często są bliskie mu osoby, także rodzice. Przemoc wobec dzieci nie jest powiązana ze statusem społecznym, czy materialnym rodziny, może zdarzyć się w każdym środowisku. Poniżej dowiesz się, jak rozpoznać przejawy przemocy, jakie są jej rodzaje i jak im przeciwdziałać/jak reagować.

Jak rozpoznać przejawy przemocy?

Umiejętność rozpoznawania symptomów przemocy wobec dzieci jest konieczna, by móc ochronić dzieci przed krzywdzeniem i zaniedbywaniem. Występowanie pojedynczego objawu nie jest dowodem na to, że dziecko doświadcza krzywdzenia. Jeśli jednak symptom powtarza się, bądź kilka objawów występuje jednocześnie, możliwe jest, że mamy do czynienia z przemocą wobec dzieci. Podejrzenie, że dziecko doświadcza przemocy jest szczególnie uzasadnione, gdy z objawami u dziecka współwystępują określone zachowania rodziców lub opiekunów.

Przemoc fizyczna to celowe uszkodzenie ciała, zadawanie bólu lub groźba uszkodzenia ciała. Skutkiem przemocy fizycznej mogą być złamania, siniaki, rany cięte, poparzenia, obrażenia wewnętrzne.

Na co zwrócić uwagę?

Dziecko:

- ma widoczne obrażenia ciała (poparzenia, ugryzienia, siniaki, złamania kości), których pochodzenie trudno jest wyjaśnić

- boi się rodzica lub opiekuna

- wzdryga się, kiedy podchodzi do niego osoba dorosła

- podawane przez nie wyjaśnienia dotyczące ran i siniaków wydają się nieprawdopodobne

Rodzic lub opiekun:

- podaje sprzeczne lub nieprzekonujące wyjaśnienia obrażeń dziecka, bądź w ogóle odmawia wyjaśnień

- mówi o dziecku w negatywny sposób, na przykład używając określeń takich jak „idiota”, „głupi”, „gówniarz”, "kretyn"

- poddaje dziecko surowej fizycznej dyscyplinie

- nadużywa alkoholu lub narkotyków

Zaniedbywanie to nie zaspokajanie podstawowych potrzeb materialnych i emocjonalnych dziecka przez rodzica lub opiekuna; nie zapewnianie mu odpowiedniego jedzenia, ubrań, schronienia, opieki medycznej, bezpieczeństwa.

Na co zwrócić uwagę?

Dziecko:

- często jest nieobecne w szkole lub przedszkolu

- kradnie jedzenie bądź pieniądze kolegom, żebrze

- nie otrzymuje potrzebnej mu opieki medycznej, szczepień, okularów

- jest często brudne, nieprzyjemnie pachnie

- często jest ubrane nieodpowiednio do pogody

- nadużywa alkoholu lub narkotyków

- popełnia czyny niezgodnie z prawem, takie jak akty wandalizmu czy kradzieże

Rodzic lub opiekun:

- nie interesuje się losem dziecka

- jest apatyczny lub pogrążony w depresji

- nadużywa alkoholu lub narkotyków

Przemoc emocjonalna to powtarzające się poniżanie, upokarzanie i ośmieszanie dziecka, brak odpowiedniego wsparcia, uwagi i miłości. Wymagania i oczekiwania wobec dziecka, którym niej nie jest ono w stanie sprostać.

Na co zwrócić uwagę?

Dziecko:

- zachowuje się w sposób nieadekwatny do wieku (w sposób zbyt dorosły bądź zbyt infantylny)

- wykazuje zaburzenia jedzenia (niedojada, nadmiernie się objada, wymiotuje)

- jest opóźnione w rozwoju fizycznym bądź emocjonalnym

- moczy się bądź zanieczyszcza kałem

- samookalecza się

- ma problemy ze snem, nocne koszmary, boi się chodzić spać

Rodzic lub opiekun:

- ciągle obwinia, poniża i strofuje dziecko

- nie interesuje się problemami dziecka

- faworyzuje jedno z rodzeństwa

- w oczekiwaniach i wymaganiach wobec dziecka nie bierze pod uwagę jego możliwości

- nadużywa alkoholu lub narkotyków

Przemoc seksualna to angażowanie dziecka w aktywność seksualną przez osobę dorosłą. Wykorzystywanie seksualne dzieci odnosi się do zachowań z kontaktem fizycznym (np. dotykanie dziecka, współżycie z dzieckiem) oraz do zachowań bez kontaktu fizycznego (np. pokazywanie dziecku materiałów pornograficznych, podglądanie, ekshibicjonizm). Przemoc ta może być jednorazowym incydentem lub powtarzać się przez dłuższy czas.

Na co zwrócić uwagę?

Dziecko:

- przejawia dziwne bądź niezwykłe dla swojego wieku zachowania seksualne (np. jest nadmiernie rozbudzone, dużo mówi o seksie)

- jest wycofane, depresyjne, infantylnie się zachowuje, ma trudności w relacjach z rówieśnikami

- odmawia przebierania się w towarzystwie innych (np. przed zajęciami sportowymi)

- nadużywa alkoholu lub narkotyków

- pogorszyło się w nauce

- ma trudności z chodzeniem lub siadaniem; doświadcza bólu intymnych części ciała

- jest w ciąży lub jest chore wenerycznie

- ucieka z domu

- chwali się nagłym przypływem gotówki lub prezentów

Rodzic lub opiekun:

- przekracza dopuszczalne granice w kontakcie fizycznym z dzieckiem (np. podczas zabawy)

- nadużywa alkoholu lub narkotyków

- nie utrzymuje relacji z osobami spoza rodziny

- przejawia nadopiekuńczość w stosunku do dziecka, ogranicza jego kontakty z rówieśnikami

Wymienione zachowania rodzica lub opiekuna wzbudzają podejrzenia wykorzystania seksualnego, jeśli pojawiają się razem z symptomami występującymi u dziecka.

Wszystkie rodzaje krzywdzenia mogą być niszczące dla dziecka. Zdarza się, że emocjonalne konsekwencje przemocy są dla dziecka trudniejsze i bardziej bolesne niż fizyczne.

Jeśli podejrzewasz, że dziecku dzieje się krzywda...

Czasem trudno zdecydować się, co zrobić. Możesz nie mieć pewności, czy dziecko jest ofiarą krzywdzenia. Niepokojący wygląd i zachowanie dziecka mogą przecież nie mieć związku z krzywdzeniem - dzieci są posiniaczone, bo często się przewracają, małe dzieci często płaczą. Czasami po prostu nie chcesz wchodzić w konflikt z sąsiadami lub uważasz, że swoją interwencją dodatkowo pogorszysz sytuację dziecka. Martwisz się, że w skutek Twoich działań rodzina rozpadnie się, a dziecko trafi do domu dziecka...

W takiej sytuacji wiele osób dochodzi do wniosku, że najlepiej będzie nie wtrącać się.

Pamiętaj jednak, że być może jesteś jedyną osobą, że dziecko potrzebuje pomocy.

Jeśli nie jesteś pewna/y, czy Twoje podejrzenia są słuszne, możesz zwrócić się do instytucji, które mają obowiązek sprawdzić, co dzieje się w domu dziecka i jeśli jest taka potrzeba udzielić pomocy dziecku i rodzicom. Ale żeby instytucje te mogły zacząć działać, muszą otrzymać informację, że dane dziecko lub rodzina potrzebuje wsparcia.

Dlatego Twoja reakcja jest bardzo ważna!

Co możesz zrobić aby pomóc dzieciom doświadczającym przemocy?

- Naucz się zwracać uwagę na objawy przemocy wobec dzieci.

- Jeśli masz wątpliwości, porozmawiaj z kimś na temat sytuacji, która budzi Twoje podejrzenia.

- Powiadom o swoich podejrzeniach przedszkole lub szkołę, do której uczęszcza dziecko - powiedz pedagogowi o swoich podejrzeniach dotyczących sytuacji dziecka.

- Możesz powiadomić ośrodek pomocy społecznej.

- Możesz także wysłać do sądu rodzinnego - nawet anonimowe - pismo z opisem sytuacji. Ważne jest, aby podać w nim dane krzywdzonego dziecka i rodziny, tak aby sąd mógł podjąć interwencję.

- Możesz powiadomić policję lub prokuraturę.

Poinformuj dzieci o numerze bezpłatnego Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116 111

Nie bądź obojętny wobec przemocy!

Dobro dziecka zależy także od Ciebie!

Jeśli:

- wciąż słyszysz płacz dziecka za ścianą;

- widzisz dziecko, które często jest posiniaczone;

- znasz dziecko, które jest zaniedbane lub zamknięte w sobie;

- jesteś świadkiem poniżania dziecka przez dorosłych;

Zareaguj!

Filmy dotyczące problemu przemocy